Postęp, jakiego ludzkość dokonała w walce ze skrajnym ubóstwem – jedno z najważniejszych osiągnięć w historii – jest obecnie zagrożony, potencjalnie mogąc odwrócić dziesięciolecia postępu. Problem, który kiedyś uważano za trwały, choć złożony, utknął w martwym punkcie, a w niektórych regionach całkowicie się cofnął.
Stan globalnego ubóstwa
Wskaźniki ubóstwa na świecie stale spadają od dziesięcioleci, napędzane wzrostem gospodarczym w krajach rozwijających się, zwiększonym handlem i programami ukierunkowanej pomocy. Jednak niedawne wstrząsy – w tym pandemia Covid-19, zmiana klimatu, konflikty geopolityczne i rosnąca inflacja – zdestabilizowały postęp. Miliony ludzi ponownie popadają w skrajne ubóstwo, definiowane jako życie za mniej niż 2,15 dolara dziennie.
Co powoduje wycofanie się?
Do kryzysu przyczynia się kilka powiązanych ze sobą czynników:
- Zawirowania gospodarcze: Pandemia doprowadziła do masowej utraty miejsc pracy i zakłóceń w łańcuchu dostaw, nieproporcjonalnie dotykając społeczności o niskich dochodach.
- Zmiany klimatyczne: Ekstremalne zjawiska pogodowe, takie jak susze i powodzie, niszczą rolnictwo i zmuszają ludzi do opuszczenia domów, popychając ich w biedę.
- Niestabilność geopolityczna: Konflikty i niepokoje polityczne zakłócają gospodarkę i pomoc humanitarną, pogłębiając istniejące słabości.
- Inflacja: Rosnące ceny żywności i energii zmniejszają siłę nabywczą, sprawiając, że podstawowe potrzeby stają się poza zasięgiem najbiedniejszych.
Dlaczego to jest ważne?
Odwrócenie procesu ograniczania ubóstwa jest nie tylko kryzysem humanitarnym, ale ma także dalekosiężne konsekwencje. Rosnące ubóstwo napędza niepokoje społeczne, migrację i niestabilność na świecie. Podważa także długoterminowy wzrost gospodarczy, ponieważ ubóstwo wciąga ludzi i społeczności w cykle deprywacji. Obecna trajektoria pokazuje, że bez pilnej interwencji świat może stanąć w obliczu gwałtownego wzrostu cierpienia i nierówności.
Droga naprzód
Rozwiązanie tego kryzysu wymaga wielotorowego podejścia:
- Umorzenie długów: Anulowanie lub restrukturyzacja długów w przypadku wysoce zadłużonych krajów może uwolnić zasoby na programy społeczne.
- Pomoc ukierunkowana: Zapewnienie bezpośredniej pomocy finansowej bezbronnym grupom społecznym może złagodzić natychmiastowe cierpienie.
– Odporność na klimat: inwestowanie w środki adaptacyjne – takie jak uprawy odporne na suszę i infrastruktura przeciwpowodziowa – mogą chronić społeczności przed szokami klimatycznymi. - Zrównoważony rozwój: Promowanie wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, z którego korzystają najbiedniejsi w społeczeństwie, ma kluczowe znaczenie dla długoterminowej redukcji ubóstwa.
Sytuacja wymaga natychmiastowej uwagi ze strony rządów, organizacji międzynarodowych i sektora prywatnego. Bezczynność nie tylko przedłuży ludzkie cierpienia, ale także zagrozi globalnej stabilności i postępowi.
Światowa walka z ubóstwem znajduje się w krytycznym etapie. Jeśli obecne tendencje się utrzymają, ryzykujemy utratę dziesięcioleci ciężko wypracowanych zysków.
