De vooruitgang die de mensheid heeft geboekt in de strijd tegen de extreme armoede – een van de belangrijkste successen in de geschiedenis – wordt nu bedreigd, waardoor decennia van winst mogelijk ongedaan wordt gemaakt. Terwijl het ooit werd beschouwd als een hardnekkig maar oplosbaar probleem, is de armoedebestrijding tot stilstand gekomen en in sommige regio’s begint deze achteruit te gaan.
De toestand van de mondiale armoede
Decennia lang is het mondiale armoedecijfer gestaag gedaald, dankzij de economische groei in de ontwikkelingslanden, de toegenomen handel en gerichte hulpprogramma’s. Recente schokken – waaronder de COVID-19-pandemie, klimaatverandering, geopolitieke conflicten en stijgende inflatie – hebben de vooruitgang echter gedestabiliseerd. Miljoenen worden teruggedrongen in extreme armoede, gedefinieerd als leven van minder dan 2,15 dollar per dag.
Wat is de oorzaak van de terugval?
Verschillende onderling verbonden factoren dragen bij aan deze crisis:
- Economische verstoringen: De pandemie veroorzaakte wijdverbreid banenverlies en mislukkingen van de toeleveringsketen, waardoor de bevolking met lage inkomens onevenredig zwaar werd getroffen.
- Klimaatverandering: Extreme weersomstandigheden, zoals droogtes en overstromingen, verwoesten de landbouw en verdrijven gemeenschappen, waardoor meer mensen in armoede terechtkomen.
- Geopolitieke instabiliteit: Conflicten en politieke onrust ontwrichten economieën en humanitaire hulp, waardoor de bestaande kwetsbaarheden worden verergerd.
- Inflatie: Stijgende voedsel- en energieprijzen eroderen de koopkracht, waardoor basisbehoeften onbetaalbaar worden voor de armsten.
Waarom dit belangrijk is
De omkering van de armoedebestrijding is niet slechts een humanitaire crisis; het heeft verstrekkende gevolgen. De toegenomen armoede voedt sociale onrust, migratie en mondiale instabiliteit. Het ondermijnt ook de economische groei op lange termijn, omdat armoede individuen en gemeenschappen in cycli van ontbering gevangen houdt. Het huidige traject suggereert dat de wereld zonder dringende interventie een dramatische toename van lijden en ongelijkheid zou kunnen zien.
Het pad voorwaarts
Het aanpakken van deze crisis vereist een veelzijdige aanpak:
- Schuldenverlichting: Het kwijtschelden of herstructureren van schulden voor landen met zware schulden kan middelen vrijmaken voor sociale programma’s.
- Gerichte hulp: Het bieden van directe financiële hulp aan kwetsbare bevolkingsgroepen kan het directe lijden verzachten.
- Klimaatbestendigheid: Investeren in aanpassingsmaatregelen, zoals droogtebestendige gewassen en infrastructuur voor overstromingsbeheersing, kunnen gemeenschappen beschermen tegen klimaatschokken.
- Duurzame ontwikkeling: Het bevorderen van inclusieve economische groei die de armste delen van de samenleving ten goede komt, is van cruciaal belang voor het terugdringen van de armoede op de lange termijn.
De situatie vereist onmiddellijke aandacht van regeringen, internationale organisaties en de particuliere sector. Als we niet resoluut optreden, zal dat niet alleen het menselijk lijden verlengen, maar ook de mondiale stabiliteit en vooruitgang in gevaar brengen.
De strijd van de wereld tegen armoede bevindt zich op een kritiek moment. Als de huidige trends zich voortzetten, riskeren we tientallen jaren van zwaarbevochten winsten te verliezen.
